De Bo-Kaap is een schilderachtige wijk op de helling van de Seinheuwel boven het centrum van Kaapstad. De wijk staat vooral bekend om de felgekleurde huizen in Kaaps-Hollandse en georgiaanse stijl, de steile geplaveide straten en de moskeeën met hun sierlijke minaretten. Een groot deel van de huizen werd tussen 1760 en 1840 gebouwd. De meeste inwoners zijn Kaapse Maleiers, moslims die afstammen van slaven uit Azië die door de VOC naar de Kaap waren gebracht. De wijk heette officieel dan ook lange tijd de Maleierbuurt of de Malay Quarter. De bewoners spraken altijd al van de Bo-Kaap.
In 1942 en 1943 legde de jonge Engelse fotografe Constance Stuart Larrabee het rijke straatleven van de Bo-Kaap vast met haar Rolleiflex-camera. Het was haar stijl om foto’s op onbewaakte momenten vanaf borsthoogte te maken. Het resultaat was een serie prachtige ongedwongen inkijkjes in het leven van de bewoners van de Bo-Kaap. In 1944 toonde zij in Pretoria een deel van de foto’s op haar eerste expositie getiteld The Malay Quarter. De expositie werd geopend door de beroemde Engelse acteur en toneelschrijver Noël Coward.
Constance maakte haar foto’s tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel het leven in de wijk gewoon doorging, was de oorlog ook in de Bo-Kaap niet ver weg. Net buiten de wijk, op de helling van de Seinheuwel, stond het geschut van de Lion Battery klaar om de haven van Kaapstad te beschermen tegen een Duitse aanval. Grote borden met de tekst ‘Don’t talk about ships!’ riepen de bevolking op niet over scheepsbewegingen te praten vanwege mogelijke spionnen. Sommige jongemannen uit de Bo-Kaap dienden in het Kaapse Korps, de Zuid-Afrikaanse legereenheid voor kleurlingen. Constance legde het gelukkige moment vast van twee soldaten van het Kaapse Korps die terugkeerden naar huis tijdens hun verlof. Het leverde misschien wel de mooiste foto van de serie op.
De foto’s zijn afkomstig uit de Constance Stuart Larrabee Collection, EEPA 1998-006, Eliot Elisofon Photographic Archives, National Museum of African Art, Smithsonian Institution, Washington D.C.
Douwe van der Galiën 
Schitterend Douwe!!
Dank Jan-Bart!
In al die fotos van die Bo-Kaap wat ek sien, blyk die inwoners ’n ope en gelukkige indruk te maak. Hulle straal ’n lewensvreugde uit wat die swaarkry van segregasie (wat later sou ontaard in Apartheid) verberg.
Die verwoesting van die Bo-Kaap en Distrik Ses het ’n euwel ontlont op die Kaapse Vlakte wat tot vandag toe nog voortduur….
Jy is reg oor die verskriklike gevolge van die gedwonge verskuiwings, maar gelukkig het ’n groot deel van die Bo-Kaap behoue gebly.
Die is ń wonderlike artikel. Ek bly taans in Bo-Kaap. Ek skryf in Afrkaans en hoopeluk verstaan almal. My moeder se famielie is ospronkluk was Hollands en my vaader se famielie van Java Indonesia. Kom kuier asseblief. Kaapstad is pragtig en goedkook onte kuier.
Baie dankie. Ek was al ’n paar keer daar en ek sal beslis terugkom. Dis ’n wonderlike plek.
Heel mooie foto’s!
Helemaal mee eens. En dit is nog maar een selectie.